هنگامه تحویل سال چه دعایی می کردمت بهتر از این:

خنده ات از ته دل

گریه ات از سر شوق

روزگارت همه شاد

سفره ات رنگارنگ

و  تنی سالم و شاد

 که بخندی همه عمر...

 - "به کجا چنین شتابان؟"

گَوَن از نسیم پرسید.

 - "دلِ من گرفته زینجا،

 هوس ِ سفر نداری

 ز غبار ِ این بیابان؟"

 - "همه آرزویم، امّا

 چه کنم که بسته پایم ... "

 -  "به کجا چنین شتابان؟"

 - "به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم."

 - "سفرت به خیر! اما، تو و دوستی، خدا را

 چو ازین کویر ِ وحشت به سلامتی گذشتی،

 به شکوفه ها، به باران،

 برسان سلام ِ ما را.

 شفیعی کدکنی

تقدیمی بود به همه پاکدلان...

  به امید باورهای سپید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: